باشگاه نه، اینجا کارخانه پول‌سازی است!

به گزارش “ورزش سه”، تلاش برای شناسایی نقطه شروع موفقیت فعلی باشگاه برایتون کار پیچیده‌ای است چرا که عوامل متعددی پشت این موضوع وجود دارد. ممکن است به ورود تونی بلوم به عنوان مالک در سال 2009، یا کریس هیوتن در سال 2014، یا گراهام پاتر در سال 2019، یا روبرتو دی زربی در سال 2022 اشاره کنید. شاید آن صعود سرنوشت ساز به لیگ برتر در سال 2017 هر اتفاق دیگری که در این مدت قابل توجه بوده است.

از نظر استراتژیک اما همه چیز از تابستان 2017 آغاز شد؛ زمانی که مرغ‌های دریایی سیاست جدیدی در نقل و انتقالات در پیش گرفتند. در آن فصل میانگین سنی آنها به 24 سال و فصل بعد به 23 سال رسید. طی دو فصل قبل تر اما این عدد 28 و 30 بود!

آنها به جای رفتن سراغ ستاره‌های پا به سن گذاشته فوتبال انگلیس در کشورهای اطراف دنبال پدیده‌های ارزان‌قیمت با آینده درخشان می‌گشتند؛ پدیده‌هایی که چند سال بعد با مبالغی هنگفت به باشگاه‌های بزرگتر فروخته شده و گاوصندوق باشگاه را پر پول کردند.

از آن زمان، برایتون تبدیل به یک باشگاه نمونه شد و بسیاری از تیم‌های کوچک‌تر در انگلیس آرزوی تقلید از آن‌ها را دارند؛ خرید بازیکنان کمتر شناخته‌شده‌ از خارج از کشور، چند سال کار کردن و تقویت آنها و سپس فروششان با رقم‌هایی بالا. همین سیاست برایتون را در عرض چند سال به باشگاهی تبدیل کرد که در فصل جدید لیگ اروپا حضور دارد.

بین سال‌های 2017 تا 2021 برایتون 241 میلیون یورو برای خرید بازیکن خرج کردند و فقط 40 میلیون از فروش بازیکن به جیب زدند. البته بخشی از رقم خرید به بازیکنان باتجربه‌ای اختصاص داشت که آمده بودند تا جایگاه برایتون در لیگ برتر را تثبیت کنند.

برایتونی‌ها با صبر و حوصله برنامه خود را جلو بردند و طی دو فصل گذشته بدون احتساب رقم انتقال مویزس کایسدو (حدود 120 میلیون یورو) از فروش بازیکن سودی 255 میلیون یورویی داشته‌اند. با کم کردن رقم خرید بازیکن در این مدت سود خالص 175 میلیون یورو از فروش بازیکن نصیب برایتون می‌شود.