خبر: اگر ۲۰ سال قبل نهال می‌کاشتیم مدارس ابتدایی غیرحضوری نمی‌شد

رضامراد صحرایی وزیر آموزش و پرورش در آیین افتتاح هر مدرسه یک نهالستان در دبیرستان ماندگار البرز، اظهار کرد: اینکه به مدرسه آمده‌ایم و از مدرسه به دنبال سرسبز کردن ایران هستیم، یک اقدام امیدآفرین است.
 
وی ادامه داد: اگر ۲۰ سال پیش همین کار کاشت یکی میلیارد نهال شروع شده بود، در حال حاضر من پر از قصه نبودم که چرا مدارس ابتدایی ما غیر حضوری شده است. اگر درخت کاشته بودیم و محیط زیست را حفظ کرده بودیم و قانون را از کودکی یاد گرفته بودیم، مدرسه ابتدایی ما غیر حضوری نشده بود و این نکته مهم است.
 
وزیر آموزش و پرورش با اشاره به سند تحول بنیادین آموزش‌و پرورش و تاکید بر تربیت شش ساحتی دانش آموزان، توضیح داد: کاشت درخت در هر شش ساحت این سند اقدامی تحولی است و از ساحت تربیت دینی، عبادی، اعتقادی، اخلاقی نگاه کنیم کاشت درخت در فرهنگ ما حسنه است. در ساحت اجتماعی و سیاسی نیز کاشت درخت یک اقدام فرهنگی و اجتماعی است. حتی از ساحت تربیت زیستی و بدنی نیز این کار حفظ و خدمت به محیط زیست است.
 
صحرایی در بخش دیگر سخنان خود افزود: در این سند ویژگی‌های مدرسه مطلوب نظام ترسیم شده است. در یکی از این ویژگی‌ها می‌گوید مدرسه نقطه اتکای دولت و ملت در رشد و تعالی کشور است. کار امروز ما نیز ترجمه این ویژگی مدرسه در سند تحول بنیادین است. اگر محیط زیست خوب باشد پیشرفت‌ها در تمام ساحت‌ها سریع‌تر و دقیق‌تر و ماندگارتر است.

وزیر آموزش و پرورش توضیح داد: این دولت نشان داده که دولت تعارف نیست و سر سری و از کنار حوادث رد نمی‌شود. این دولت، دولت کار‌های بزرگ است. ما قریب به چند دهه است می‌دانیم محیط ریست در تغییر جهانی به خطر افتاده است و ۴ میلیارد درخت که در این دولت نشان گذاری شده است کار بزرگی است. این کار بزرگ نمادی از این ایده است که ما با هم، هیچ غیرممکنی نداریم.
 
 وی با بیان اینکه یکی از شعار‌های دولت سیزدهم که به گفتمان ملی تبدیل شد، شعار ایران قوی بود، اما مقدمه آن این است که ابتدا باید مدرسه قوی باشد تا ایران قوی شود، افزود: امروز نیاز جدی جامعه ما اتحاد و انسجام، همدلی، هماهنگی، همسویی، همکاری و با هم بودن است و مدرسه اصلی‌ترین جایی است که نقطه تماس تمام ارکان حاکمیت با مردم است.
 
وزیر آموزش و پرورش با اشاره به نظرات و جناح‌های مختلف در جامعه، توضیح داد: گاهی ممکن است برخی موافق یا مخالف یک نظری باشند، اما همه با اعتماد و اعتقاد فرزند خود را به مدرسه می‌فرستند و همه سلیقه‌های این کشور در مدرسه گرد هم می‌آیند و این وجه مشترک همگی است.