قرار نیست به خاطر پسرم والیبال را کنار بگذارم

به گزارش “ورزش سه” به نقل از ایران، میلاد عبادی‌پور کجاست؟ این شاید سؤالی است که وقتی تیم ملی والیبال با شروع لیگ ملت‌ها در ناگویا، مقابل ژاپن به صف شد، به ذهن خیلی‌ها رسید. نبود میلاد عبادی‌پور به نظر خیلی‌ها تعجب‌آور بود. جای خالی او وقتی بیشتر توی ذوق زد که دریافت تیم ملی در چهار بازی هفته اول لیگ ملت‌ها به مشکل خورد. خیلی‌ها معتقد بودند اگر میلاد در تیم بود، شاید نتیجه جور دیگری رقم می‌خورد.

درباره همه اتفاقات از اینکه چرا نیامد، این روزها چه کار می‌کند و نتیجه تیم در هفته اول که خواندنش خالی از لطف نیست.

‌*تیم ملی لیگ ملت‌ها را بد شروع کرد.
همیشه بازی اول در هر تورنمنتی نه تنها برای ما که برای همه سخت است. بهتر است بگوییم تیم ژاپن خوب کار کرد. بچه‌های ما فرصت جبران دارند واتفاق خاص و بزرگی نیفتاده و هنوز 10-11 بازی دیگر دارد و نمی‌توانیم به خاطر باخت مقابل ژاپن همه چیز را نادیده بگیریم. باید به تیم فرصت داده شود.
‌
*می‌توان به نتیجه تیم در ادامه امیدوار بود؟
لیگ ملت‌ها پروسه زمانبری است که همه تیم‌ها با هم باید بازی کنند، هر تیم 14-15 بازی انجام می‌دهد، طبیعی است کار برای همه سخت باشد، مطمئنم تیم در لیگ ملت‌ها بهترین عملکرد را خواهد داشت. بهترین عملکرد هم همیشه نتیجه به دنبالش دارد. من برای تیم و همه بچه‌ها در دو هفته آینده آرزوی موفقیت دارم.
‌
*خبر رسید پدر شدی، قدم نو رسیده مبارک باشد، برای پسرت چه اسمی انتخاب کردی، با تولدش، مسئولیت تو هم بیشترشد، این مسأله حضور در تیم ملی والیبال را سخت‌تر می‌کند؟
اسم پسرم را آوش گذاشتیم به معنای آب پاک و زلال. درست است که با تولد پسرم مسئولیت من در قبال خانواده‌ام بیشتر شده و شرایطم با قبل از تولد او فرق کرده، اما به هر حال بازی والیبال هم کار من است و قرار نیست با تولد آوش کارم را کنار بگذارم. به هر حال کار و خانواده‌ام از هم جداست.

*‌ چه مسأله‌ای باعث شد اجازه بگیری در لیگ ملت‌ها نباشی، می‌خواستی کمک حال همسرت باشی یا دوران نوزادی پسرت را ببینی و لذت ببری؟
هر دو، چون باید کارهای شناسنامه و پاسپورت پسرم را انجام می‌دادم و از طرفی باید کنار همسرم و آوش باشم، چرا که نمی‌شود این لحظات را از دست داد.(با خنده)
‌
*پدر شدن چه حسی دارد؟ حالا با تولدش احساس بزرگی و تکیه‌گاه بودن برای همسر و‌ فرزندت می‌کنی؟
واقعاً حس خارق‌العاده‌ای است تا حدی که اصلاً کلمه‌ای برای توصیفش پیدا نمی‌کنم.
‌
*برای تو که سال‌هاست در تیم ملی توپ می‌زنی، تصمیم‌گیری درباره نبودن در تیم ملی برای لیگ ملت‌ها سخت نبود؟
به هر حال والیبال بخش جدایی‌ناپذیر از زندگی ما است و دوری از آن خیلی سخت است، ولی تولد بچه‌ام کار را برایم راحت کرد.
‌
*کاپیتانی تیم ملی و بازیکن حرفه‌ای بودن سخت‌تر است یا پدر شدن؟
به نظرم هر دو در عین سختی لذت‌بخش هستند. هر چند دو موضوع متفاوتی هستند و اصلاً نمی‌شود آنها را با هم مقایسه کرد.

‌*چطور آقای عطایی را راضی کردی در تیم نباشی؟
برای او شرایط را توضیح دادم و او هم با درک شرایطم، اجازه داد لیگ ملت‌ها نباشم.

‌*کی به اردوی تیم ملی برمی‌گردی؟
بزودی برمی‌گردم.
‌
*والیبال امسال، سال خیلی سخت و شلوغی دارد، آخر کار را چطور پیش‌بینی می‌کنی؟
درست است که سال پرفشاری است، اما امیدوارم با اتفاقات خوب، ماندگارترین و خاطره‌انگیزترین سال شود.
‌
*امسال ظاهراً سال هت‌تریک و تاریخ‌سازی تیم ملی والیبال است، از یک طرف، قهرمانی در آسیا، قهرمانی بازی‌های آسیایی هانگژو و تکرار سهمیه المپیک، با تکرار این اتفاقات، شاهکار والیبال رقم می‌خورد، نه؟
اگر امسال همه این اتفاقات رخ دهد، عالی که چه عرض کنم، سال رؤیایی می‌شود. چه چیزی بهتر از اینکه در یک سال دو قهرمانی بگیریم و سهمیه المپیک را هم تکرار کنیم، چرا که قطعاً حضور در المپیک رؤیای هر تیمی است.
‌
*اما خلق شاهکارها، راحت نیست. چون رقبا، دست و پا بسته نیستند و از طرف دیگر قاره‌پیمایی هم در لیگ ملت‌ها و هم برای بازی‌های انتخابی المپیک، سختی کار را دو چندان می‌کند. ضمن اینکه تیم باید در سفر ۳۲ ساعته از هانگژو به برزیل میزبان برسد و چهار روز بعد از فینال بازی‌های آسیایی در انتخابی المپیک با رقبای دیگری بجنگد. این قضیه را چطور می‌بینی؟
شرایط خیلی پیچیده است، در واقع قاره‌پیمایی سختی کار را چند برابر می‌کند، چرا که مسافرت طولانی و پرواز، آدم را خسته می‌کند، ولی بازهم امیدوارم که نتیجه خوبی بگیریم.