میری: تیم ندارم چون قانون علیه بازیکنان است

به گزارش ورزش سه، پیمان میری کاپیتان فصل گذشته‌ نفت مسجدسلیمان از جمله بازیکنان مطرح بیرون مانده‌ لیگ برتر است او می گوید از چند تیم لیگ برتری و لیگ یکی پیشنهاد دارد اما هنوز تحت تاثیر هیچ پیشنهادی قرار نگرفته است. میری که از قانون کم شدن سهمیه‌ی لیگ برتری بسیار ناراحت است در این باره گفت: این قانون ها واقعا درست نیست و زندگی فوتبالیست‌ها را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. اتفاقا باید سهمیه بیشتر می شد تا کیفیت تیم‌ها بالا برود. قبلا با وجود اینکه ما 23 بازیکن داشتیم در طول فصل بازیکن کم می‌آوردیم و دست سرمربی خالی می ماند و اگر این سهمیه بیشتر میشد سرمربی می توانست تیم بهتری ببند اما حالا این موضوع همه جوره به ضرر باشگاه‌ها است. اتفاقاتی مثل مصدومیت و محرومیت باعث می‌شود ۱۴-۱۳ بازیکن در اختیار تیم باقی بمانند و این مسئله کیفیت را هم پایین می‌آورد.

میری در ادامه صحبت‌هایش عنوان کرد: برای همین من و امثال من بیرون مانده ایم. به شخصه هرسال در همان روزهای اول نقل و انتقالات قرارداد میبستم اما امسال و تا الان پیشنهادی که باب میل من بوده به دستم نرسیده است. اینگونه علاوه بر بازیکنان خانواده‌هایشان هم تحت فشار قرار می‌گیرند و امیدوارم درمورد این قانون تجدید نظر بشود و باید کاری کنند که به نفع همه باشد. ما بچه‌های همین خاک هستیم و به نظرم برای اینکه هیچ اتحادیه ای نداریم این موضوع اتفاق می افتد. من کوچکتر از خیلی فوتبالیست‌ها هستم و آن‌ها که اسم و رسم دارند اتحادیه تشکیل بدهند تا حرفمان را به گوش مسئولین برسانیم. تمام بازیکنان در دنیا اتحادیه دارند ولی در اینجا بیشتر قوانینی که می‌گذارند به ضرر بازیکنان است.

این مهاجم با تجربه گفت: شاید خیلی ها از این حرف‌های من ناراحت شوند اما ما تحت فشار هستیم و این قوانین بهتر است عوض شوند. به هرحال یک سری تیم ها آسیایی هستند که فرقی با تیم‌های ملی ندارند. آن‌ها هم از وضع این قوانین آسیب می‌بینند. خیلی از بازیکنانی که امسال بزرگسال شدند بدون تیم ماندند و باور کنید هنوز هم دیر نشده و می توان قوانین را تغییر داد. به جای اینکه یک تیم دو دروازبان خوب بزرگسال بگیرد باید یک بزرگسال و یک امید بگیرد و این کار را سخت می کند.

میری در پایان صحبت‌های خود افزود: کاری با یک سری بازیکنان که سرشان دعواست و شاید این حرف‌ها برایشان مهم نباشد ندارم اما یک لحظه خود را جای ما بگذارند و شاید یک روز هم همین بلا سرخودشان بیاید بنابراین می خواهم ما را درک کنند. من دروغی ندارم بگویم، پیشنهاد مدنظرم به دستم نرسیده و دوست ندارم از روی اجبار تصمیم گیری کنم.