کاربرد فناوری اطلاعات در زندگی با نرم افزار متلب
برای انجام پروژه متلب فناوری اطلاعات با بهترین کیفیت و زمان و هزینه با شماره 09190090258 در ارتباط باشید.
اصطلاح IT را نخستين بار ويسل و ليودت (1985) به كار بردهاند (مهپويان، 1380). اين اصطلاح فناوريهاي نوين مانند كامپيوتر، فاكس، ميكروالكترونيكها، ارتباط از راه دور و نيز فناوريهاي قديميتر نظير نظامهاي بايگاني اسناد، ماشينهاي محاسباتي مكانيكي، چاپ و حكاكي را در برميگيرد. هرچند اين اصطلاح جديد است، اما از لحاظ مفهومي قدمت آن به قدمت اشتياق انسان به برقراري ارتباط ميرسد. كلام شفاهي به عنوان نخستين شكل ارتباطات، به دليل ايجاد ارتباط فقط به صورت رويارو، دچار محدوديت بود. سيگنالهايي مانند طبل و دود اولين فناوريهايي بودند كه براي غلبه بر محدوديتهاي كلام شفاهي طرحريزي شدند. تصاوير، پيشينه اطلاعات را حفظ كردند و اولين تصاوير غارها به الواح، جوهر، پاپيروس، نظام حروفچيني متحرك، تلگراف، تلفن و پست تغيير يافت (عبداللهي به نقل از بهان و هولمز، ترجمه آذرخش، 1381).
طي قرنهاي 18 و 19 مستندسازي مراحل تكويني مستمري را پيموده است. قبل از اينكه كامپيوتر به طور وسيع براي پردازش اطلاعات مورد استفاده قرار گيرد، به منظور ذخيره و بازيابي اطلاعات از نظامهاي دستي و نيمه خودكار استفاده ميشد. از سال 1970 به بعد كه دانشمندان علم اطلاعرساني دانستند كه مسائل و معضلات سازماندهي و دستيابي به اطلاعات بسيار پيچيده و مشكل است و بدين وسيله كم كم زمينه براي كاربرد ابزار كمكي (كامپيوتر) در اين زمينه فراهم شد. با ورود كامپيوتر در عرصه خدمات اطلاعرساني، مراكز مستندسازي با نظامهاي دستي و نيمه خودكار وداع كردند و به اين صورت استفاده از كامپيوتر در مراكز اطلاعاتي و كتابخانهها باعث شد از ميزان وظايف خدماتي و هزينههاي مالي تا حد زيادي كاسته شود.
با ورود كامپيوتر تغيير و تحول شگرفي در دنياي دانش و اطلاعات به وجود آمد، اين تغيير و تحول گستره وسيعي را در بر گرفت به طوري كه بر تمام زمينههاي آموزشي، تجاري، اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي، سياسي، نظامي و… تأثير مستقيم نهاد. با حضور كامپيوتر انقلاب عظيمي بعد از انقلاب كشاورزي و انقلاب صنعتي پا به عرصه جهان گذاشت (مهدوي، 1379).
مباني نظري فناوري اطلاعات و ارتباطات (ICT):
اگر چه در حوزه (ICT) هركدام از صاحبنظران اين رشته به اقتضاء حوزه و رشته تخصصي خود به نظريهپردازي و اظهارنظر در اين زمينه پرداختهاند اما ما در اينجا باتوجه به نظر متخصصان تعليم و تربيت و در مختصري به بررسي مباني نظري (ICT) بطور كلي و در حوزه تعليم و تربيت بطور خاص خواهيم پرداخت.
(IT) چيست؟
بسياري از افراد هستند كه با مفهوم IT آنچنان كه بايد آشنا نيستند و حيطه قلمرو آن را نميشناسند. شايد دليل اين امر ناشي از برداشتهاي غلط از IT باشد. زيرا هركس براساس نياز خود و نوع استفاده از امكانات IT آن را تعريف ميكند. يك فرد كه در زمينه علومي همچون فيزيك و رياضيات كار ميكند، IT را مترادف با استفاده از نرمافزارهاي براي انجام محاسبات ميداند و فرد ديگري كه در حوزه علومي همچون ارتباطات، علوم اجتماعي و… فعاليت ميكند IT را به كارگيري اينترنت براي دستيابي به اطلاعات جديد و به روز ميداند، فناوري اطلاعات ترجمه Information Technology است كه در ادامه براي روشنشدن مفهوم IT تعاريف متنوعي از منابع مختلف آورده شده است:
اصطلاح فناوري اطلاعات (IT) براي توصيف فناوريهايي به كار ميرود كه ما را در ضبط، ذخيرهسازي، پژوهش، بازيابي، انتقال و دريافت اطلاعات ياري ميكنند. اين اصطلاح، فناوريهايي مانند رايانه، انتقال از طريق دورنگار، ارتباط از راه دور، تلفن، ماشينهاي حساب، چاپ و حكاكي را نيز در برميگيرد (كيت بهان و ديانا هورلمز، 1990).
دبيرخانه شوراي عالي انفورماتيك ايران در سال 1378 تعريف زير را براي فناوري اطلاعات ارائه داده است:
« فناوري اطلاعات به مجموع به هم پيوستهاي از روشها، سختافزارها، نرمافزارها و تجهيزات ارتباطي كه اطلاعاتي را در اشكال گوناگون (صدا، متن و تصوير) جمعآوري، ذخيرهسازي، بازيابي، پردازش، انتقال و عرضه ميكند؛ اطلاق ميشود».
IT مخفف Information Technologyبه معني تكنولوژي اطلاعات ميباشد. در واقع IT شامل مجموعهاي از روشها و ابزارهايي است كه در جهت بهينهسازي و پشتيباني سيستمهاي فعالي كه بر پايه اطلاعات و دانش كار ميكنند، ميباشد. در واقع IT را ميتوان محل تلاقي الكترونيك و پردازش دادهها در نظرگرفت. همچنين IT براي توصيف تكنولوژيهايي استفاده ميشود كه استفادهكنندگان از كامپيوتر را قادر به ذخيرهسازي، پردازش، بازيابي و انتقال اطلاعات به كمك كامپيوتر ميسازد (شجاعي، 1383).
(ICT) چيست؟
(ICT) مخفف عبـارت Information Communication Technologyميباشــد. در واقع ICT تركيبي از IT و ارتباطات مخابراتي است (همان منبع قبلي، ص9).
يا به عبارتي ICT تركيبي از حروف اول كلمات Information (اطلاعات)، Communiction (ارتباطات) و Technology (تكنولوژي يا فناوري) است، كه هدف آن تسهيل و تسريع دسترسي به اطلاعات از طريق ابزارها و فنون ارتباطات است. مركز جامع سيستمهاي اطلاعاتي (CISC) درباره ICT اين چنين توضيح ميدهد كه ICT استفاده از كامپيوترها با ديگر فنون ذخيره و كنترل اطلاعات است و معتقد است كه ICT با تاكيد بر روند روبه رشد استفاده از كامپيوترها براي ارتباطات، از رشد فنوني مانند اينترنت ناشي شده است. بنابراين ميتوان گفت: ICT عبارتي است كه براي توصيف ابزارها و فراينها به منظور دسترسي، بازيافت، ذخيره، سازماندهي، كنترل، توليد، ارائه و تغيير اطلاعات به وسيله ابزار الكترونيكي و اتوماتيك به كار ميرود (يونسكو، 2003).
فناوري اطلاعات و ارتباطات به مجموعه امكانات سختافزاري، نرمافزاري، شبكهاي و ارتباطي به منظور دستيابي به اطلاعات گفته ميشود. فناوري اطلاعات و ارتباطات اغلب در مفهوم و جايگاه خاص مورد بررسي كاربردي دقيقتر قرار ميگيرد نظير: فناوري اطلاعات و ارتباطات در آموزش، بهداشت، تجارت، كتابخانهها و غيره (خوشنكار، 1383).
در يك تعريف آموزشيتر از فناوري اطلاعات و ارتباطات ميتوان گفت كه فناوري اطلاعات و ارتباطات طرحريزي و تسهيل استفاده از رايانه و ارتباطات است كه به راههاي گوناگون تدريس، يادگيري و يك سري از فعاليتهاي ديگر را در آموزش و پرورش ميپردازد. به عنوان مثال فعاليتهاي مرتبط با فناوري اطلاعات و ارتباطات شامل موارد زير ميشود:
- نوارهاي كاست ويدئويي يا لوحهاي فشرده به عنوان منابع اطلاعاتي در گذشته؛
- ميكرورايانهها به همراه صفحه كليدهاي اختصاصي و ديگر وسايل جهت تدريس؛
- ابزارهايي به منظور ايجاد ارتباط آسانتر براي كساني كه نيازهاي ويژه دارند؛
- بازيهاي الكترونيكي جهت تقويت فضاسازي سه بعدي و كنترل رواني – مكانيكي؛
- پست الكترونيكي جهت جلب انگيزه در نوشتن و به اشتراك گذاشتن منابع؛
- ويدئو كنفرانس براي تدريس روزآمد زبانهاي خارجي؛
- جستجوهاي اينترنتي؛
- سيستمهاي يادگيري سازگار جهت تدريس؛
- فناوري اطلاعات جهت مبادلات اداري و ارزيابي دادهها (خوشكنار، 1383). ICT ابزار قدرتمندي است كه ما ناچاريم با آن مواجه شويم، چه در دنياي امروز گريز از فناوري امكانناپذير است، به خصوص آن كه امروز ICT تأثيرات شگرفي بر زندگي و نحوه كار آن گذاشته است. ICT نه تنها دائماً در درون خود در حال رشد و نوسازي است. بلكه با نفوذ سريع و خزنده خود توانسته است در ميدان علم و عمل وارد شود و دگرگونيهاي وصفناپذيري در زمينههاي گوناگون پديد آورد.
ICT شايد بيش از همه زمينههاي فرهنگي، اجتماعي و آموزش و پرورش كشورها را تحت تأثير ويژگيهاي خود قرارداده است و ميزان اين تغييرات به قدري است كه حتي براي لحظهاي هم نميتوان از آن غافل شد. به بياني سادهتر ميتوان گفت كه فناوري اطلاعات و ارتباطات به مثابه يكي از جديدترين فناوريهاي ساخته شده به دست بشر، توانايي گردآوري، سازماندهي، ذخيره و بازيابي اطلاعات را در قالب صوت، تصوير، متن نوشتاري و عدد را دارد كه با استفاده از ابزارهاي رايانهاي و به كارگيري سيستمهاي مخابراتي محقق ميشود (جارياني، 1382).
تاريخچه فناوري اطلاعات و ارتباطات :
تاريخچه فناوري اطلاعات و ارتباطات به چهار دوره اصلي تقسيمبندي ميگردد و هريك به وسيله فناوري اصلي كه در آن زمان براي حل مسائل مربوط به داده، پردازش، بازداد و ارتباطات بكار ميرفته متمايز ميگردد. اين چهار دوره عبارتنداز:
- عصر قبل از مكانيكي (1450-3000) قبل از ميلاد مسيح؛
- عصر مكانيكي (1450-1840) پس از ميلاد مسيح؛
- عصرالكترومكانيكي (1940-1840) پس از ميلاد مسيح؛
- عصر الكترونيك (زمان حال – 1940) پس از ميلاد مسيح.
چگونگي ذخيره و نمايش اطلاعات بگونهاي كه دقيق و روشن و دائمي باقي بماند، از جمله مسائل اساسي بود كه انسانها در طي دوره ماقبل مكانيكي با آن روبرو بودند و با اختراع الفبا و اولين سيستمهاي نوشتاري و شمارش، ايجاد سيستمهاي شمارش 9 رقمي، و سپس 10 رقمي، كاغذ، قلم، كتاب و كتابخانه به انسان امكان غلبه بر موانع و شناخت بهتر جهان اطراف را عطا نمود و به او اجازه داد به ثبت و انتقال ديدههايش بپردازد. اما زمان و هزينه زيادي مورد نياز بود و براي همه بهرهگيري از اين امكانات ممكن نبود. مخترعين با بهرهگيري از ابزارها و فناوري موجود (چرخزنده، محورها و قدرت انتقال مكانيكي بوسيله آنها) ماشينهايي را اختراع نمودند كه برخي كارها را كه انسان عادت داشت خودش انجام دهد به جاي او انجام ميداد. (عصر مكانيكي). با پيچيدهتر شدن نيازهاي جوامع صنعتي، نياز به فناوري قدرتمندتر براي پشتيباني از سيستمهاي اطلاعاتي پيشرفته افزايش مييافت. دستيابي به روشهايي براي مهار الكتريسيته كليد پيشرفت در اين دوره (الكترومكانيكي) بود و دانش و اطلاعات ميتوانست تبديل به ضربات الكتريكي گردد. در طي 50 سال پس از عصر الكترومكانيكي نياز به فناوري سريعتر، قدرتمندتر و معتبرتر براي كمك به انطباق با تغييرات سريع دنياي اطراف، يك مسأله كليدي بود و كشف فناوري ديجتال كه قادر بود اين نياز را مرتفع سازد پيشرفت اصلي اين دوره بود. ارتباطات زماني وارد مقوله اطلاعرساني شد كه توانست از فاصله دور با پايگاه دادهها (اطلاعات ذخيرهشده در كامپيوترها بزرگ) ارتباط مستقيم (از راه ترمينال يا هر خطوط ارتباطي ديگر) برقرار كند. بنابراين امكان دريافت اطلاعات براي استفادهكنندگان در همه جا مهيا باشد (مهدوي، 1379).یکی از بهترین زبان های برنامه نویسی برای پیاده سازی زبان برنامه نویسی متلب است.
سواد اطلاعاتي و فناوري اطلاعات
سواد اطلاعات عبارت است از ايجاد توانايي در افراد تا بتوانند تشخيص دهند چه وقت به اطلاعات نياز دارند، همچنين توانايي ذخيرهكردن اطلاعات، ارزشيابي و استفاده مؤثر از آن را در زمان نياز داشتهباشند. سواد اطلاعاتي در جامعهاي كه دائم در معرض تغييرات فناوري و منابع اطلاعاتي بيشمار قراردارد لازم بنظر ميرسد. ظهور و پيشرفت فناوريهاي گوناگون اطلاعاتي موجب شده است تا هر فرد با انبوهي از اطلاعات در محل تحصيل، در محل كار و در زندگي روزمره روبرو گردد. اين اطلاعات به وسيله كتابخانهها، منابع جامعه و سازمانها و اينترنت قابل دسترسي است.
سواد اطلاعاتي به مهارتهاي فناوري اطلاعات وابسته است. فرد باسواد از نظر فناوري اطلاعات قادر است تا رايانهها، نرمافزارهاي كاربردي و پايگاه داده و فناوريها ديگر را براي انجام امور گوناگون مربوط به تحصيل و امور شخصي به خود به كارگيرد. سواد اطلاعاتي شامل محتوا، ارتباط و تجزيه و تحليل، جستجوي اطلاعات و ارزشيابي آن ميباشد. در صورتي كه فناوري اطلاعات بسيار فراتر از مفهوم سواد رايانهاي است. فهم عميق و روبه افزايش و استفاده ماهرانه از آن ميپردازد. سواد اطلاعات آغازگر، حافظه و توسعه يادگيري مادامالعمر است. از طريق قابليتهايي كه فنآوريها فراهم كردهاند.
امروزه به دست آوردن و شكلدادن اطلاعات، بيش از پيش در گرو واسطهگري فناوري اطلاعات قرار ميگيرند. فناوري اطلاعات كانالهاي انتشار، دسترسي و اشاعه اطلاعات را شكل ميدهد. هدف بخش عمدهاي از فناوري امروز اطلاعات و زيرساختهاي پشتيبانيكننده آن، امكان برقراري ارتباط، يافتن اطلاعات، دسترسي به اطلاعات و تحويل اطلاعات است (قاسمي، 1381).
این موضوع یکی از مهمترین موضوعات مقطع ارشد و دکتری است.
اينترنت :
ايده اينترنت نخستين بار در برنامهاي جسورانه در دهه 1960 توسط طلايهداران تكنولوژي سازمان پروژههاي تحقيقاتي پيشرفته وزرات دفاع آمريكا مطرح شد تا در صورت بروز جنگ هستهاي، شوروي نتواند مخابرات آمريكا را اشغال يا نابود كند. اين طرح الكترونيك تا اندازهاي شبيه تاكتيك مائو مبني بر پراكنده ساختن چريكها در منطقهاي براي مقابله با قدرت دشمن از طريق حركت آزاد و اتكا به اطلاعات منطقهاي بود. نتيجه آن، معماري شبكهاي بود كه همانطور كه مخترعانش ميخواستند، از هيچ مركزي قابل كنترل نيست و از هزاران شبكه كامپيوتري مستقل تشكيل شدهاست كه راههاي بسياري براي برقراري ارتباط و پشت سرنهادن موانع الكترونيك در اختيار دارند (كاستلز، 1380).
اينترنت فناوري دههي 90 است و هسته اصلي آن در سال 1969 با نام Arpanet توسط وزارت دفاع آمريكا جهت جايگزيني سيستم شبكه كلي در جنگهاي سرد نهاده شد.
واژه اينترنت اولين بار در نوشتهي تحقيقي وينتون سرت و روبرتكان در سال 1974 به كاربرده شد. از اين واژه به عنوان شبكه شبكهها ياد شده كه ميتواند رايانههاي بسياري را در سرتاسر كشور و به تدريج در سطح جهان به هم مرتبط سازد.
در سال 1986 زماني كه انجمن علوم ملي آمريكا در نظر داشت از پنج مركز رايانهاي استفاده كند، تكنولوژي اينترنت به اندازه كافي رشد يافته بود تا از اين ايده پشتيباني كند.انجمن علوم ملي برنامه شبكه جديد خود را NSFNET ناميد و ديري نپاييد كه به عنوان زيربناي اصلي اينترنت شناخته شد. با رشد اينترنت و كاربردهاي آن انجمن علوم ملي به اين نتيجه رسيد كه مديريت شبكه از توان خارج است و لذا به دنبال روشي جهت نگهداري شبكه برآمدند. پس از مباحث بسيار، خصوصيسازي شبكه را راهحل بهينه تشخيص دادند. در اوايل آوريل 1995، انجمن علوم ملي سرمايهگذاري بر زيرساخت و اينترنت را متوقف كرد و گروههاي ديگر در شبكه به انجامبرنامهريزي و هماهنگي در شبكه پرداختند. كاربران شبكه در سال 1990، 313000 بودند كه در سال 2000 به 43230000 رسيد و در سال 2001 بيش از 110 ميليون كاربر از شبكه استفاده مي كردند. (صرافيزاده، 1383)
چشمانداز فناوري اطلاعات در جهان:
پيشرفت سريع فناوريهاي مخابراتي و بسترسازي مناسب آن براي انتقال سريع اطلاعات از يك سو و وابستگي شديد تمام چارچوبها و مناسبات اجتماعي به اطلاعات از ديگر سو، موجب دوران جديدي در عرصه حيات اجتماعي شده كه بعنوان «جامعه اطلاعاتي» مطرح ميشود. ويژگيهاي اين جامعه، كوچك شدن جهان و تحقق دهكده جهاني و نيز گردش اطلاعات بعنوان شريان اصلي حيات جامعه است. اين تحول عظيم كه به حق انقلاب اطلاعاتي ناميده ميشود عرصه زندگي بشر و مناسبات آن را تحت تأثير قرارداده و چارچوبهاي كلاسيك توسعه را از «سرمايهمحوري» به «دانشمحوري» تغيير داده است. در اين ديدگاه «توليد»، «فرآوري»، «توزيع» و «مصرف» اطلاعات از اركان اصلي جوامع به حساب ميآيند. بديهي است زير ساخت اين توسعه، تأمين نيروي انساني و مهمترين منشأ برآوردن اين نياز، نظام آموزشي كشور است. بدين لحاظ نقش اين مهم در زمينهسازي مناسب فرهنگي – آموزشي به منظور تربيت نيروهاي ماهر و كارآزموده در زمينه فناوري اطلاعات بيش از پيش نمايان ميگردد.
در عصر اطلاعات سازمانها در ابعاد و جنبههاي مختلف به طور چشمگير بر اطلاعات تأكيد دارند. شرايط متغير محيطي نياز به اطلاعات را بيش از پيش نشان ميدهد. اين امر ضرورت دسترسي به اطلاعات را براي كشورها روشن نموده و آنها را براي تلاش در زمينه رشد اطلاعاتي به دستههاي گوناگون تقسيم كردهاست.
در آخرين تقسيمبندي صورت گرفته از كشورهاي جهان از ديدگاه رشد اطلاعاتي پنج دسته اصلي شناسايي شده است.
الف- پيشتازان: 13% كشورهاي جهان، از جمله امريكا، سنگاپور و آلمان با سرمايهگذاري كردن از پيشتازان فناوري اطلاعات ميباشند.
ب- تندروندگان: 11% كشورها، از جمله ايتاليا، مجارستان و كويت با برنامهاي مدون به دنبال كشورهاي دسته اول در راهند.
ج- آيندگان: 20% كشورها از جمله آفريقاي جنوبي، شيلي روسيه برنامهريزيهاي كلاني را در اين زمينه آغاز كردهاند.
د- آغازگران: 19% كشورها، از جمله چين، مصر و فيليپين در ابتداي حركت به سوي فناوري اطلاعات هستند.
هـ – بازماندگان: 37% كشورها از جمله كنيا، عراق، ويتنام، وسومالي هيچگونه برنامه مدوني براي توسعه فناوري اطلاعات ندارند.
ملاحظه ميشود كه حدود 55% از كشورهاي جهان (از جمله ايران) از اين قافله شتابان عقب ماندهاند و علت اصلي آن فقدان سياستگذاري راهبردي و عدم تدوين برنامه توسعه اطلاعات است (عبداللهي به نقل از منتظر، 1381).
به طور كلي توسعه فناوري اطلاعات به جزء جداييناپذير خطمشيهاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و صنعتي تبديل شده و به طوريكه هر كشوري درصدد است تا مناسبترين روشهاي اقتباس فناوريهاي نوين و سازگاري يافتن با آنها را كشف نمايد. همچنين حوزه فناوري اطلاعات به ويژه علاقمندي دولتها به اين امر، در طول 15 سال گذشته در نتيجه تحول عميق ايستارهاي اجتماعي و سياسي به نحو قابل ملاحظهاي دگرگون شده است ((عبداللهي به نقل از طيب، 1379).
اهداف آموزش فناوري اطلاعات:
فناوري اطلاعات در صنعت، پزشكي، تجارت، خدمات، اشتغال، آموزش، و … به طور سريع و وسيعي به كاربرده ميشود به طوري كه اهميت آن در همه زمينههاي مذكور آشكار است. هريك از اين بخشها با اهداف مشخص و از پيش تعيينشدهاي از فناورياطلاعات استفاده مينمايند و يا به عبارت ديگر فناورياطلاعات در هريك از اين بخشها اهداف خاصي را دنبال مينمايد. بنابراين در بخش آموزش نيز اين اهداف را دنبال مينمايد. اهداف آموزشي فناورياطلاعات عبارتنداز:
- رشد كيفي تعليم و تربيت
- رشد و گسترش يادگيري مداوم
- تسهيل آموزش و پرورش غيررسمي
- توسعه و دستيابي به تعليم و تربيت براي همه در تمام سطوح
- توسعه دستيابي به فناورياطلاعات در تمام سطوح تعليم و تربيت
مزيتهاي بهرهگيري از فناوري اطلاعات در تعليم و تربيت:
نفيسي (1382) در پاسخ به اينكه فناوري اطلاعات استعداد انجام چه كارهايي را در آموزش و پرورش داراست، چنين اظهار ميكند:
الف) كاهش محدوديتهاي يادگيري و موقعيت برابر فرصتها:
- تسهيل دستيابي همگان به فرصتهاي يادگيري با كيفيت خوب و به بهاي مناسب؛
- از ميان برداشتهشدن محدوديتهاي ناشي از زمان يادگيري، طول يادگيري، مكان يادگيري، فاصله ميان فراگير و منابع يادگيري از جمله معلم؛
- از ميان برداشتهشدن محدوديتهاي ناشي از جنس، نژاد، قوميت، موفقيت اقتصادي- اجتماعي فراگير؛
- از ميان برداشتهشدن قسمتي از محدوديتهاي ناشي از معلوليتهاي جسمي و ذهني در فرايند يادگيري؛
- به كمك فناوري اطلاعات و ارتباطات امكان ارائه آموزش فراگير – محور در طول حيات فرد با هزينه كمتر، سرعت بيشتر و كيفيت مطلوبتر متناسب با نيازها و تواناييهاي فرد فراهم ميشود.
- ب) تربيت نيروي انساني متناسب با عصر دانش و اطلاعات:
فناوري اطلاعات قادر است منابع انساني موردنياز عصر دانش و اطلاعات را با توانايي تفكر منطقي براي بكارگيري ابزارهاي فناوري در جهت حل مسائل، تربيت نمايد.
ج) بالابردن كارآيي و بهرهوري در آموزش و پرورش:
-
- خودكاركردن نظامهاي اداري و اجرايي آموزش و پرورش
- تقويت تمركز زدايي و اعتلاي مشاركت مردم، اولياء، دانشآموزان، معلمان و كارفرمايان در سياستگذاري، اجرا، نظارت و ارزشيابي از فعاليتهاي آموزشي؛
- تقويت سيستم تصميمگيري و مديريت مبتني بر اطلاعات از طريق نظارت متمركز و اجراي غيرمتمركز؛
- ايجاد مدارس و ساير نهادهاي آموزشي و فرهنگي مجازي؛
- كاهش هزينه دستيابي به اطلاعات نادر و پرهزينه موردنياز در آموزش تخصصي و در پژوهشها.
استيوولر (2000) بيان ميكند فناوري اطلاعات و ارتباطات چند مزيت براي فراگير و معلم دارد، وي اين مزايا را در چهار دسته قرار ميدهد:
-
- منابع يادگيري مشاركتي
- فضاهاي يادگيري مشاركتي
- ارتقاء يادگيري مشاركتي
- حركت به سوي يادگيري مستقل
مؤسسه فناوري و ارتباطات آموزشي بريتانيا (2003) دلايلي را براي پاسخ به اينكه چرا فناوري اطلاعات و ارتباطات ابزاري شگرف براي فراگيران و معلمان است، ذكر ميكند:
-
- ICT فراگيران را قادر ميسازد كه بر فعاليتهاي كلاس احاطه پيدا كنند؛
- ICT فراگيران را قادر ميكند كه شركتكنندهاي فعال در كلاس درس باشد نه فقط يك مشاهدهگر منفعل؛
- ICT فرصتهايي را براي سبكهاي يادگيري متفاوت ارائه ميكند؛
- ICT فراگيران را قادر ميسازد كه بر فعاليت خود تمركز نموده و بر فشارهاي فيزيكي فائق آيند؛
- ICT استقلال فراگيران را افزايش ميدهد؛
- ICT خلوتي را براي فعاليت فراهم نموده و سرعت پيشرفت فراگير را بهبود ميبخشد؛
- ICT وسيلهاي فراهم ميكند كه به وسيله آن فراگيران ميتوانند توانايي و انرژيشان را نشان دهند؛
- ICT ميتواند روابط و تعاملات اجتماعي را تسهيل نموده، فراگيران را در جامعهاي وسيعتر قرار دهد؛
- ICT ميتواند تكاليف خوب ارائه شده و نتايج با كيفيت بالاي فراگيران را، پشتيباني نمايد؛
- ICT ابزاري براي تشخيص و تمايز توانايي و مهارتهاي فراگير براي معلم فراهم ميكند؛
- ICT وسايلي را براي فراگيران فراهم ميكند كه براي شنوندگان وسيعتري انتشار دهند؛
- ICT به آساني ترتيب دسترسي سختافزاري و نرمافزاري را براي پشتيباني همه فراگيران فراهم ميكند؛
- ICT پيوستگي و پيشرفت را تسهيل ميكند؛
- ICT راههاي متفاوت ارائه مطالب را فراهم ميكند به صورتي كه فراگيران را جلب نموده، تحريك ميكند و برميانگيزاند؛
- ICT در معلمان ايجاد انعطاف ميكند، همچنين مطالب در دسترس، به طور آزاد در شكل الكترونيكي از منابع متنوع وسيعي را در اختيار آنها قرار ميدهد؛
- ICT روش كار مشاركتي را تسهيل ميكند، بطوري كه معلمان ميتوانند با منابع و مطالب شبكه جهاني وب و E-mail مشاركت نمايند؛
- ICT وسيله نگهداري ثبتهاي پيشرفت اشخاص را فراهم ميكند.
- ICT همه فراگيران را به كار مستقل تشويق نموده و فرصتهايي براي ساختن بهترين استفاده از منابع بشري را ايجاد مينمايد (مؤسسه فناوري اطلاعات آموزشي بريتانيا، 2003).
سير تكويني كاربرد كامپيوتر در آموزش:
تدريس و يادگيري به كمك فناوري كامپيوتر تاريخچهاي در حدود 35 تا 40 سال دارد. حدود سالهاي 1960 از كامپيوترهاي ديجيتال بعنوان محتوايي براي كمك به تدريس معلم استفاده ميشود. از كامپيوتر به عنوان ابزاري براي افزايش يادگيري استفاده ميشد و بعد در يك سير تكاملي از آن به عنوان ابزار كمكي براي ارائه اطلاعات به مخاطبان استفاده گرديد. سرانجام به عنوان وسيلهاي براي ارائه چند رسانهاي به كار گرفته شد كه يك عامل ارتباطي بين معلم و دانشآموز بود. تا زماني كه از كامپيوتر به عنوان كمكي براي افزايش فعاليتهاي تدريس استفاده ميشد، تأثير آن بر روي آموزش اندك بود. در اوايل 1960 فناوري كامپيوتر به منظور تهيه محتوايي جديد براي تدريس به كارگرفته شد كه برنامههاي آن عبارت بود از آموزش مفهوم سختافزار، نرمافزار و تجزيه و تحليل آماري. در نيمه دوم 1960 تا اواخر آن از قابليت كامپيوترهاي ديجيتال در موارد زير استفاده شد: مشق و تمريندادن، كلاسهاي ويژه، تقليد و بازي، حل مسئله، اكتشاف و جهانپژوهي (عبداللهي به نقل از پروميس و پيتفالز، 1383).
در سال 1965 در برنامه آموزشي مقطع ابتدايي و متوسطه بودجه مشخصي براي آوردن فناوري در مدارس هزينه شد. كامپيوترهاي بزرگ و كوچك در مدارس قرار گرفتند كه بيشتر براي كارهاي اداري و يا راهنمايي مدرسه (پايگاه دادهها به منظور استفاده در زمينه دستيابي به اطلاعاتي درباره دانشآموزان و براي آنها) به كار ميرفت.
با شروع جنگ ويتنام تا مدتي تأمين منابع مالي به منظور فراهم نمودن فناوري در مدارس به تعويق افتاد. در سال 1970 كامپيوترهاي فراواني در مدارس جاي داده شدند
اما استفاده آموزشي خيلي كمي ازآنها ميشد. در طي سالهاي 1980 بهرهوري و توليد برنامههاي آموزشي چندرسانهاي مورد تشويق قرارگرفت. در سال 1981 فوايد آموزشي و عملي CAI (آموزش به كمك كامپيوتر)توليد شد. در سال 1983 كامپيوترهاي شخصي براي تعليم و تربيت در طيف گستردهاي مورد استقبال قرار گرفتند و از آن به عنوان پشتيبان و كمك معلم در كلاس درس استفاده كردند. در سال 1990 كامپيوترهاي شخصي چندرسانهاي گسترش يافتند ومدارس از ويديو ديسكها استفاده كردند. همچنين شبيهسازيها، پايگاه دادههاي آموزشي و انواع برنامههاي CAI (يادگيري به كمك كامپيوتر) به صورت زنده و صدادار در ديسكهاي CD-Rom ارائه شدند.
در كل از سال 1990 تا حال تدارك اوليه براي ايجاد ارتباط بين معلم و دانشآموز صورت گرفت درسال 1992دانشآموزان را براي استفاده از اطلاعات Online آماده كردند. در 1994 ويدئو ديجيتال، واقعيت مجازي و نظامهاي ذخيره 3-d موردتوجه فراواني قرار گرفت و نظامهاي طراحي شده موضوع مدار مانند Author ware, Hyper studio, Hyper card به وجود آمد.
بنابراين كامپيوتردر ابتدا به عنوان واسطهاي درآموزش برنامهاي بود، يعني اطلاعاتي به دانشآموز ارائه و بلافاصله از او امتحان به عمل ميآمد و يا به صورت تدريس، تمريندادن و آزمودن به كار ميرفت. اين چنين كاربردهاي كامپيوتر را به عنوان كامپيوتر كمك آموزشي يا آموزش به كمك كامپيوتر (CAI) نام نهادند. در مراحل بعد، ازكامپيوتر به عنوان انتقالدهنده مفاهيمي استفاده كردندكه به وسيله روشهاي معمول تدريس قابل اجرا نبود و به اين صورت كامپيوتر كارتدريس را غنا بخشيد. در اين روش فراگيران مسئوليت بيشتر در يادگيري خود به عهده دارند. فعاليتهاي اين روش شامل شبيهسازي، مدلسازي، بازيهاي آموزشي، حل مسئله، ادارهكردن اطلاعات و به نمايش گذاشتن نمونهاي از بستههاي كامپيوتري بود. اين شيوه تحت عنوان يادگيري به كمك كامپيوتر (CBI) معرفي شد.
پس از پيشرفتهاي اخير در علوم مهندسي، انواع جديدي از نرمافزارها به وجود آمد كه كامپيوتر را به عنوان معلم سرخانه براي دانشآموزان معرفي كرده است. در اين شيوه، يعني شيوه معلمي براساس كامپيوتر(CBT) ، فرد شخصاً براي پيشرفت خود گام برميدارد و به خودسنجي مداوم ميپردازد. همچنين تفاوتهاي فردي را در نيازها، قابليتها و زمينههاي قبلي درنظر ميگيرد. فرد ميتواند براي توجيه بيشتر از معلم سرخانه سوال نمايد و معلم سرخانه هم آموزشهاي ترميمي را ارائه ميدهد.
از پيشگامان عصر كامپيوتر و اطلاعات ميتوان فليپ داناستريچ را نام برد كه براي راهاندازي خط توليد نخستين كامپيوتر شخصي آي.بي.ام شهرت فراوان دارد و او را پدر كامپيوتر شخصي مينامند و نيز جيپرسپراكرت از مهمترين كمككنندگان به رشد كامپيوتر در قرن بيستم است (عبداللهي، 1383).
خانه متلب اولین و بهترین سایت در زمینه انجام پروژه های متلب است. در خانه متلب هیچ گونه واسطه ای وجود ندارد و به صورت مستقیم می توانید با مجری در ارتباط باشید.