کشف ظروف شیشهای نفیس رومی در عمق دریا
در جریان کاوش مشترکی که اخیرا با همکاری باستانشناسان ایتالیا و فرانسه در محل لاشه کشتی «کاپو کورسو ۲» (Capo Corso ۲) صورت گرفت، مجموعهای از ظروف شیشهای نفیس رومی کشف شد. بقایای این کشتی که در عمق ۳۵۰ متری نزدیک جزیره «کرس» واقع در جنوب فرانسه قرار دارد، نخستینبار در سال ۲۰۱۲ میلادی کشف […]
در جریان کاوش مشترکی که اخیرا با همکاری باستانشناسان ایتالیا و فرانسه در محل لاشه کشتی «کاپو کورسو ۲» (Capo Corso ۲) صورت گرفت، مجموعهای از ظروف شیشهای نفیس رومی کشف شد.
بقایای این کشتی که در عمق ۳۵۰ متری نزدیک جزیره «کرس» واقع در جنوب فرانسه قرار دارد، نخستینبار در سال ۲۰۱۲ میلادی کشف شد. به گفته اداره ملی میراث فرهنگی ایتالیا، باستانشناسان اخیرا با کاوش در این مکان، مجموعهای ناتمام و چشمگیر از شیشههایی با کیفیت بالا و ظروف شیشهای تزئینشده رومی در اشکال مختلف را کشف کردهاند.
این یکی از دو کشتی غرقشده مدیترانهای با محموله منحصراً شیشه است که تا به حال کشف شده است. با توجه به حجم محمولۀ این کشتی میتوان نتیجه گرفت که از دست دادن این محموله، ضرر مالی قابل توجهی را برای حامیان مالی این سفر به بار آورده بود.
باستانشناسان بر اساس ظاهر این کشتی معتقدند که در فاصله بین اواخر قرن اول میلادی تا اوایل قرن دوم میلادی ساخته و غرق شده است. کشتی «کاپو کورسو ۲» در حقیقت یک کشتی تجاری بود و در حال حاضر مشخص نیست در زمان غرق شدن عازم چه مقصدی بوده است.
گروهی متشکل از باستانشناسان ایتالیایی و فرانسوی کاوش خود را در کاپو کورسو ۲ با روش تصویرسنجی یا فوتوگرامتری آغاز کردند. در این روش جمعآوری شواهد عکاسی درباره وضعیت فعلی محل غرق شدن کشتی طراحی شد تا تأثیرات رسوبگذاری و فعالیتهای احتمالی بشر بر آن ارزیابی شود.
باستانشناسان با در دست داشتن این اطلاعات مهم توانستند با خیال راحت یک وسیله نقلیه کنترل از راه دور (ROV) به نام «آرتور» را به عمق دریا بفرستند. این دستگاه پس از فیلمبرداری از قطعات شیشهای پراکندهشده در کف اقیانوس، نمونههای متعددی از این اشیاء را برای بازگرداندن به سطح آب جمعآوری کرد. این اشیاء در حقیقت مجموعهای از شیشههای خام و کارشده بودند و در تصاویر ثبتشده نیز فقط ظروف شیشهای به چشم میخورد.
بیشتر شیشههای کشفشده در کشتی «کاپو کورسو ۲» به صورت خام برای پردازش بعدی منتقل شده بودند. این شیشهها در اندازهها و رنگهای مختلفی عرضه میشدند و اگر به مقصد نهایی میرسیدند به ظروف شیشهای خوب تبدیل میشدند.
دستگاه «آرتور» علاوهبر جمعآوری شیشههای خام، تکههای کامل و جزئی فنجان، بطری، بشقاب، کاسه و سایر ظروف شیشهای مختلف را کشف کرد. این وسیله همچنین با دو ظرف بزرگ برنزی و چند کوزه کوچک متعلق به دوران امپراتوری روم به سطح آب برگشت.
تاکنون هیچ اثری از بقایای اسکلت در این کشتی کشف نشده است. این احتمال وجود دارد که خدمه کشتی قبل از غرقشدن کشتی، از آن خارج شده باشند و نتوانسته باشند محموله را نجات دهند. در نتیجه این حادثه، چندین تُن شیشه در اعماق اقیانوس باقی ماند و منظره خیرهکنندهای را برای باستانشناسان ایجاد کرد.
منبع: ایسنا
منبع: www.yjc.ir
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید